De Trooster kon niet eerder komen
voordat Hij Die hing aan 't kruis
was gestorven en verrezen
terug ging naar Zijn Vader huis.
Oh Hij had het hen verteld
maar ze konden het niet bevatten,
wat had de Meester toch bedoeld
't was als verborgen schatten!
En nu zaten ze bijeen
en spraken over "het gebeuren",
verlangend keken ze omhoog
toen opende zich de Hemeldeuren!
De belofte van de Vader kwam
als vlammetjes van vuur,
zette zich op ieders hoofd
ja...dit was dus hét uur!
Hun tongen spraken vreemde klanken
vreemde woorden nooit geleerd,
één ding wisten ze zeker
hun Meester werd hierdoor geëerd!
Hun wachten was opeens verdwenen
het was de Belofte zoals voorzegd,
vanuit de Hemel liet de Vader merken
Hij had Zijn Geest op hen gelegd!
Els Hengstman-van Olst.
