Thomas, Thomas kom eens hier,
waarom twijfel je aan Mij?
Zie Mijn littekens en wonden,
steek je handen in Mijn zij!
Waarom wil je niet geloven,
dat Ik het werkelijk ook Ben,
Ik kom door jouw gesloten deuren,
omdat Ik al jouw twijfels ken!
Maar nu je Mij gezien hebt,
zeg je: "Mijn Here en mijn God"!
Weet je Thomas, Ik ga je helpen
en geef je óók een nieuw gebod!
Want zalig zijn zij, die wél geloven,
zonder Mijn wonden ooit te zien,
en zeg niet steeds in ongeloof,
eerst voelen en dan geloven misschien!
En zó heeft Thomas moeten leren,
dat geloof voorop moet staan,
ook al wil hij tastbare bewijzen,
dan nóg biedt Jezus hem Zijn Vrede aan!
Els Hengstman-van Olst.
