Ik ben steeds aan het struikelen,
want mijn kleding is té lang,
het verbergt wel mijn vieze voeten,
maar juist daarvoor ben ik bang!
Dus ga ik maar weer verder
en strompel op mijn pad,
het is een weg vol leugens
die zeggen: het wordt niet wat!
Plotseling spreekt een Man mij aan:
mag Ik jouw voeten wassen?
Oh nee, dat durf ik echt niet,
'k loop liever door de plassen!
Mijn voeten zijn zó smerig
en stel dat Hij ze ziet,
als ik ze door Hem laat wassen,
wat kost mij dat dan niet?
Opnieuw spreekt Hij heel vriendelijk
en probeert mij iets te leren,
Hij geeft mij een gouden gordel
en bindt die om mijn kleren!
Dan knielt Hij neer en wast mijn voeten
spoelt de leugens van mij af,
Zijn geschenk laat mij weer lopen
omdat Hij mij de Waarheid gaf!
Els Hengstman-van Olst.
