Als de dag begint
en de zon vertoont haar gouden stralen,
als de nevel zinkt
en het licht gaat vele kleuren halen,
als Ik verkwikt door Hoger hand,
ontwaak en zie de nieuwe dag,
mij weer neerleg, vermoeid
maar met een dankbare lach:
weet ik dan, dat dit aardse leven,
mij enkel uit Genade is gegeven?
Als ik de storm zie razen over 't veld,
als ik mij verbaas over
de grootheid van het geweld,
als ik de bliksem de hemel zie doorkruisen
en de donder als een waterval hoor bruisen:
weet ik dan, dat dit aardse leven,
mij enkel uit Genade is gegeven?
Als de schoonheid van een kleine bloesemtak,
zo teer en zacht en nog zó zwak,
als een kind van God
gelijkend op dat zachte groen,
ben ik voor Hem die kostbare bloem:
weet ik dan, dat dit aardse leven,
mij enkel uit Genade is gegeven?
Eigen schilderij!
Als ik lees over Eén,
wiens Liefde niemand kan doorgronden,
ben ik dan zó doof, zó hard,
zó verblind door mijn zonden?
Als ik niet zie en hoor
wat God mij door dit alles wil zeggen,
hoe kan ik dan ooit
een ander Zijn Genade uit gaan leggen?
Weet ik dan niet, dat Jezus zijn kostbaar Leven,
enkel uit Genade heeft gegeven?
Els Hengstman-van Olst.